Her dizde dış ve iç olmak üzere iki adet menisküs vardır. Bu Menisküsler yarım ay şeklinde, periferik kısımlarının koveks ve kalın içe doğru incelerek seyreden üçgen biçimindedir. Menisküsler, kompresyona direnç gösterecek biçimde sıkı örgü şeklinde kolajen lifleri bulunan ve elastikiyeti olan, önemli görevleri üstlenmiş yapılardır. Menisküsler yükün daha geniş bir alana dağılmasını ve eklem kıkırdaklarının yüksek basınçtan zarar görmeden korunmasını sağlar. Menisküs yırtıkları her yaştan insanda görülebilmektedir. Ancak bu yırtıkların oluş mekanizmaları herkeste farklıdır. Genç insanlarda oluşan menisküs yırtıkları doku yapısı daha sağlam olduğundan ciddi travmalar sonucunda yırtılırlar. İleri yaşlarda menisküs dejenerasyondan dolayı yani uzun süre kullanmanın vermiş olduğu yıpranmadan dolayı zayıflar ve çok basit diz hareketlerinde bile yırtılabilir. Dış menisküs çok hareketli olduğundan daha az yırtıklar oluşan bir menisküstür. Menisküsde damarlı kısım perifer de olduğu için iyileşme ancak bu bölgede olur. Bu nedenle son yıllarda artroskopik cerrahinin gelişmesiyle periferik menisküs yırtıklarının onarımında başvurulan yöntemlerden biri olmuştur.

Menisküs yırtıklarının büyük çoğunluğunda hastalarda şişlik, ağrı ve kitlenme gibi üç ana belirti vardır. Ağrı en önemli belirtidir ve sıklıkla yırtık olan menisküs tarafında ve eklem hizasında olur. Çömelirken ve Merdiven çıkıp inerken ağrı artar ve kitlenme yırtık olan menisküs parçasının eklem aralıklarına sıkışması ile olur ve bu durumda bükülen diz uzun süre açılmaz ve kitlenir. Menisküs yırtığı olan dizde sıklıkla sıvı birikmesi de olur. Hasta bu durumu dizinde dolgunluk ve şişme hissi olarak algılayabilir. Duyarlılık eklem aralığı boyunca bulunabilir ve menisküste periferik yapışma yerlerindeki zorlanma ve yırtılma gösterir.

Tanıya fizik muayene, anamnez, menisküse yönelik özel testler, radyo-diagnostik yöntemler ve artroskopiyle ulaşılır. Hastanın hikayesi yaralanmanın oluş şekli ve zamanı, şikâyetleri, travmanın şiddeti, muayene bulguları ve özel testler ile menisküs yırtığından şüphelenilebilir. Düz röntgen grafiklerinde menisküs yırtıkları görülmemektedir. Ancak dizde yaşanan başka anormallikleri görme açısından çekilmesi önerilir.

Dış menisküs yırtıkların da en iyi tanı aracı manyetik rezonanstır. Menisküs yırtıklarını yüzde doksan beş civarında gösterir. Bu arada bu yöntem ile diğer eklem yapıları da görülebilmektedir. Eğer bunlarla tanı konulamaz ise artroskopi yöntemi ile dizin içerisine bakılarak tanı kesin olarak konulabilir.

Konservatif tedavi: Akut bir diz travmasını takiben, dizde patoloji tanısı konulana kadar geçe sürede uygulnacak ilk tedavi konservatif tedavi olmalıdır. Öncelikle eklemin yükten arındırılarak, istirahata alınması gerekir. Semptomik tedavide ise medikal olarak analjezik ve anti enflamatuvar ilaçlar kullanılmalıdır. Hastada akut belirtilerin azalması ile, diz eklemi dikkatli bir şekilde muayene edilmeli ve bulgulara göre tedavisinin gidişi saptanmalıdır. Uygulanacak ilk tedavi hastada yaralanmanın şiddetine bağlı olarak ortalama on ile yirmi gün arasında sürdürülmelidir. Bu süre sonrasında menisküsün olduğu diz eklemine yük verilir ve dize elastik bandaj veya dizlik sarılır. Hastaya günlük yaşantısındaki bütün spor aktivitelerine ara vermesi söylenir ve küçük egzersizler yapması hastaya söylenerek, hasta izlenmeye alınır.

Artroskopi tedavisi: Tüm dünyada özellikle büyük eklem yaralanmalarının tanı ve tedavilerinde sık kullanılan bir yöntemdir. Hastaya zarar vermeden yapılan minor cerrahi bir işlemdir. Artroskopi çok küçük ameliyat kesileri ile yapılan bir yöntemdir. Eklem içerisine bu yöntem ile yerleştirilen ince aletler ile ve fiberoptik kamera yardımıyla monitör ekranından eklem içerisinin net bir şekilde görüntülenmesi esasına dayanır. Hastalarda eklemin sağlamlığını temin eden yapılara zarar vermediğinden hastalar artroskopi sonrası çok kısa sürede eski iş ve aktivitelerine dönebilmektedir. Bu ameliyat sonrasında cilde dikiş atılmaz ve hastaların büyük çoğunluğu aynı gün içinde taburcu edilir.

Dış menisküs C (0) harfi şeklindedir ve tibia düzlüğünün üçte ikisini kaplar. Dış menisküs, diğer menisküs çeşidi iç menisküse göre daha hareketli bir yapıya sahiptir. Bu anatomik yapısal özelliklerinden ötürü dış menisküs, iç menisküse nazaran daha az yırtılmalar görülmektedir. Menisküs'de oluşan yırtıklar küçükse ve dış menisküste meydana gelmiş ise çoğunlukla cerrahi müdahaleye ihtiyaç duyulmaz. Bu gibi dış menisküs yırtıklarında, yırtığın daha kısa sürede iyileşebilmesi için, hastada dize doğru olan basıncın azaltılması, yani hastanın uzanarak dinlenmesi önerilir. Böylelikle hasta dış menisküs yırtıklarından hareketli yapısından dolayı herhangi bir tıbbi tedaviye ihtiyaç duymadan tedavi olabilmektedir. Sağlıkla kalın.

0 Yorum Yapılmış "Dış Menisküs Yırtığı"
Kayıtlı yorum bulunamadı ilk yorumu siz ekleyin